میمی که مرد

بالاخره ساعت پنج صبح که بی خوابی به سرم زده بود زبون باز کردم

زبون باز کردم و قفل حرفامو شکستم 

و جوابم 

باز مث همیشه سکوت کن نگو 

و خودشم فقط سکوت دیدم ازش 

هیچی نگفت حتی یه کلمه 

آرومم 

نه خیلی نیستم 

ولی انگار باری ده ساله از دوشم بر داشتم 

● نفرینت کردم همونجوری که اذیتم کردی اذیت بشی 

ولی حق من نفرین نیست 

+ نوشته شده در سه شنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۱ ساعت 22:59 توسط شهرزادی  |